Marzena Sadocha. NOTATKA 2
CIĘŻKIE CZASY

a kiedy ci powiem czasy są ciężkie dla kultury
powiedz mi że to zwykłe czasy
jak szary wtorek dzieci do szkoły gdzie są moje klucze znowu pada
ile było takich wtorków
ile takich ciężkich priorytety są inne czasów
mam je wszystkie jak zapałki w pudełku i czekam żeby odpalić
ostatnią racę metaforę złość
w formie znaczącego gestu albo nieznaczącego monologu

mamy swoje tajemnice
mówione szeptem w kulisach
na przykład ile zarabia inspicjent
i ile osób ma depresję o której mówi się tylko
ciii jeszcze bardziej ciszej
mieszkają te tajemnice w podłogach teatrów
i jak myszy albo mole
zjadają nam najpierw schody do nikąd potem
język albo machającą na wszystko nie moja sprawa
rękę

a kiedy ci powiem czasy są ciężkie dla kultury
powiedz mi że w tych czasach mieszkają ludzie
mają tam domy a w nich pokoje a w nich
łóżka z niespokojnymi snami

Marzena Sadocha