Numer 94/2024 | Międzynarodowy Dzień Teatru 2024

Ludzie teatru

Spis treści

Próby syntezy

  • Pracujący biedni

    Karolina Kapralska

  • Rzemieślnicy. Wymieranie

    Zofia Smolarska

  • Ostatnie brawa. Rozmowa z Pawłem Dobrzyckim

    Małgorzata Wach

  • Miejsce pracy

    Daria Sobik

  • Widzialność

    Marta Pawlik

  • Dziękuję bardzo

    Monika Sidor

Spotkania

  • Z okazji Dnia Teatru

    Krzysztof Szekalski

  • Zaufanie

    Agata Dąbek

  • Duch teatru

    Marcin Cecko

  • Zespół. Rozmowa z Iwoną Rólczyńską, Mateuszem Stępniakiem i Jadwigą Ziemińską

    Alicja Szumańska

  • Czuję to miejsce. Rozmowa z Bożeną Zarembą

    Mateusz Węgrzyn

  • Kawał dobrego życia. Rozmowa z Romanem Bernatem

    Paweł Zaręba

  • Lubię ten moment. Rozmowa z Gabrielą Niekrawiec

    Sandra Lewandowska

  • Czynnik ludzki. Rozmowa z Waldemarem Płoskonką

    Paweł Zaręba

Widzialność

  • Fotografie

    Marcin Liber, Michał Szlaga

Nowe teksty

  • Lista uchybień

    Dorota Ogrodzka

Chciałabym, żeby Dzień Teatru był Dniem Ludzi Teatru. Nie dniem kurtyny, zapadni czy mikroportu. Nie dniem artystów scenicznych, tylko też tych po zascenicznych, zakulisowych, w działach technicznych, pokojach biurowych, garderobach, pracowniach, magazynach rekwizytów, gabinetach księgowych, działach promocji, w bufetach i samochodach służbowych. 

Chciałabym, żeby Dzień Teatru był Dniem Ludzi Teatru. Nie dniem na kwiaty dla niektórych i ściskanie ręki wybranym, ale dniem na mówienie prawdy o sytuacji w teatrach, na protesty, listę 21 postulatów środowiska teatralnego, żądania poprawy warunków pracy i godną płacę, okrągłe stoły z organizatorami. 

Susan Sontag wspomina myśl teoretyka kina z roku 1923, który twierdził entuzjastycznie, że kino jest zwiastunem nowej ery wizualnej, „dzięki której  odzyskamy nasze ciała, a zwłaszcza twarze, ponieważ stulecia dominacji druku pozbawiły je czytelności, duszy i wyrazu”1. Tamta rewolucja zwielokrotniła obrazy ciał do nadludzkich obiektów, a po odzyskaniu twarzy zrobiła z niej oderwaną od człowieka rynkową sygnaturę. 

Wydaje się też, że sto lat później myślimy skromniej i mniej entuzjastycznie, próbując odzyskiwać nie generalnie, ale w ciągu kolejnych prac od nowa i jeszcze raz to, co ciągle traci „czytelność, duszę i wyraz”. W tym numerze „Notatnika Teatralnego” chcemy odzyskać widoczność twarzy, imion, nazwisk, osobowości ludzi teatru, których nie ma w zakładkach Zespół na stronach internetowych. Bo teatr się zmienia. Albo przynajmniej zaczyna.

Marzena Sadocha

1) S. Sontag, Style radykalnej woli, przeł. D. Żukowski, Kraków 2018, s. 147.

Jeszcze więcej treści!

Zawsze pod ręką

Kup ten numer w wersji elektronicznej.

Bez czekania na przesyłkę – pobierasz plik od razu po zakończeniu transakcji. Czytać możesz na dowolnym urządzeniu: telefonie, tablecie, czytniku ebooków lub komputerze.

Cena: 19 zł / numer

NIE PRZEGAP ŻADNEGO NUMERU

Zamów prenumeratę wydania papierowego.

Roczna prenumerata „Notatnika Teatralnego” na rok 2025 kosztuje 124 zł brutto i w jej ramach zobowiązujemy się wysłać do państwa w 2025 roku cztery numery w dwóch zeszytach. Jeśli potrzebujesz faktury na zakup, napisz do nas na adres: prenumerata@notatnikteatralny.pl.
Cena: 124 zł / rok

Notatnik Teatralny dostępny
w sprzedaży fizycznej w całej Polsce

EMPIK

INMEDIO